Sözlük:
Ahşap blokları oyarak renkli baskı yapmada kullanılan Japon sanat tekniğidir. Her renk için farklı bir ahşap blok kullanılır. 17. yüzyılın ortasından 19.yüzyılın ortasına kadar bu ahşap baskı sanatı veya ukiyo-e (yüzen dünyanın resimleri anlamındadır) Yedo okulu tarafından Tokyo’nun Yoshiwara bölgesindeki (genelev mahallesi) görüntüleri resimlemede kullanılmıştır. Ahşap baskının barındırdığı diğer konular manzara resimleri ve efsanelerdir. Yedo okulu İzlenimcileri (empresyonistler) ve post-izlenimcileri (post-empresyonistler) çok etkilemiştir. Başlıca sanatçıları da Ando Hiroshige (1797-1858) ve Kitagawa Utamaro (1753-1806)dır.
Metal plakaların gözeneklerini reçine ile kapladıktan sonra metal asitle yakma metodu. Adından da anlaşılacağı üzere, akuatint (aqua=su) baskılar sulu boya resimlere benzerler. Sınırsız ton ve hoşa giden tanecikli efektlere olanak verirler. Paul Sandby bu tekniği 1775’te kullanan ilk sanatçıdır.
Bu parlak ve şeffaf kırmızı pigment, iki Alman kimyager tarafından 1868’de keşfedilmiştir. Kömür endüstrisinin bir ürününden elde edilen sentetik bir maddedir. Bu pigment zamanla, parlaklık ve kalıcılığı nedeniyle sanatçıların başlıca tercihlerinden biri haline gelmiştir. Alizarin crimson tek başına kullanıldığında lal kırmızısı, beyazla karıştırıldığındaysa parlak bir gül pembesi rengindedir.
Karışım yoluyla elde edilmeyen renkler ana renklerdir.
Ana renkler sarı, kırmızı ve mavidir. Diğer bütün ton ve gölgelerin çıktığı bu üç renk parçalanamayan temel yapı taşlarıdır.
Ana renkleri beyaz bir yüzeye yansıttığınızda birbirleriyle karıştıkları alanlarda yine beyaz oluşturduklarını görebilirsiniz. Kısaca üç ana rengin karışımı beyaz verecektir.
Ana renkler olan sarı, kırmızı ve mavinin birbirleriyle ikili karışımları sonucunda ortaya çıkan renkler ara renklerdir. Sarı ve kırmızının karışımı turuncu, sarı ve mavinin karışımı yeşil, kırmızı ve mavinin karışımı mordur.
Akıcı çizgiler, asma yaprakları ve kıvrımların kullanıldığı oldukça grift bir yüzey dekorasyon tarzıdır. Arabesk çalışmalar, kuş ve bitki şekillerinin soyut tasarımlarından elde edilir. Eğer çalışma daha dolambaçlı ve akışkan ise diyagonal de olabilir. Eski Yunanlılar ve Romalılar arabesk tarzı eserler üretiyorlardı; Rönesans’tan on dokuzuncu yüzyılın başlarına kadar olan zaman diliminde farklı dekorasyon malzemeleri olarak çizim, resim, rölyef, çömlek, grafit ve metal işlerinde bu tarzdan yararlanmaya devam ettiler. Ayrıca mobilya dekorasyonu, dokuma işleri ve renkli süslemeli el yazmalarında da bu tarz kullanıldı.
Klasik mimaride sütunların başını örten saçaklığın en alçak parçasını tanımlamak için kullanılan terimdir. Aynı zamanda pencere veya kapı eşiğindeki pervaz anlamına da gelir.
1980'li yıllarda ve 1900'lü yılların başında Avrupa'da ve Amerika'da gelişen, dekorasyonda ve mimaride kullanılan bir süsleme stili. Çiçek motiflerini temel alan güçlü kontürler ve asimetrik hatlar bu akımın karakterini oluşturur. Art Nouveau daha çok on dokuzuncu yüzyıl akademik yaklaşımına karşı bir tepki olarak yeni bir tarz yaratmaya teşebbüs etmiştir. Adını Paris'teki 1895'te açılan "L'Art Nouvaeu" (Yeni Sanat) adında bir iç dekorasyon galerisinden almıştır. Art Nouveau Almanya'da Jugendstil'e, Avusturya'daki Sezessionsill'e, İtalya'daki Stile Floreal'e veya Still Libery'e ve İspanya'daki hem Modernist hem de Modernismo'ya atıfta bulunur. Art Nouveau stili ayrıca posterlerde ve cam desenlerde kullanılmıştır. Örneğin güzel parfüm şişelerinde ve René Lalique'in mücevherlerinde (1860-1945) olduğu gibi. Ayrıca bu tarz demirden ve emaye çelikten yontulmuş göz alıcı formlar tasarlayan Hector Guimard (1868-1942) tarafından tasarlanan Paris Metrosu girişinin önemli bir kısmını süslemektedir.
19. yüzyılın sonlarında İngiltere'de ortaya çıkan ve tüm Avrupa'da dekoratif sanatların yeniden ilgi odağı olmasını sağlayan hareket. Birçok zanaatın yerini fabrikalarda kitlesel üretime bıraktığı Sanayi Devrimi'ne doğrudan bir tepkiydi. 1861'de, hareketin öncülerinden İngiliz tasarımcı ve şair William Morris (1834-96), Orta Çağ zanaatçılığı, ruhunu ve niteliğini yeniden canlandırabilmeyi amaçlayan iç dekoratörler ve imalatçıların bir araya geldiği bir şirket kurdu. Morris'in Çilek Hırsızı gibi ayırt edici tekstil tasarımları bugün de popülerliğini korumaktadır. Harekete katılan diğer önemli isimler arasında mimar Philip Webb (1831-1915), ressam Ford Madox Brown (1821-93) ve ressam Edward Burne-Jones (1833-98) sayılabilir. Bu hareket dekoratif sanatlara statü kazandırdı, el baskısı, mobilya imalatı, el baskısı dokuma ve oymacılık sanatlarını yeniden canlandırdı. Hareket, modern sanayi toplumunda zamanı geri döndürmeye çalıştığı ve gerçekçi olmadığı yönünde eleştirildi. 1890'larda, yeni parlamaya başlayan uluslararası Art Nouveau akımıyla bağdaştırıldı ve toplum tarafından kabul gördü.
Maddelerin gerçek rengini belirten bir terim. Asıl renkler eğiliminde olduğu rengin yönü olarak tanımlanır. Örneğin mavimsi ya da sarımsı bir yeşil veya yeşilimsi ya da kırmızımsı bir mor gibi. Gerçek renkler ayrıca sıcaklıklarının ve soğuklularının doğadaki renklere (gökyüzü mavisi deniz yeşili gibi) ya da alışıldık nesnelere (harp gemisi grisi , kremit kırmızısı gibi) olan benzerlikleriyle tanımlanırlar. Bu terim ayrıca rengin parlaklığını ya da herhangi bir öncül rengin baskın olduğu boya karışımlarını da ifade eder.
|
Dünyanın en büyük ressamlarının
baş yapıtlarıyla sadece 3 adımda
tablonuzu oluşturun.
|